بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و بروز ژن های بیماری زای mgtC، spi4R، agfA، invE/A و ttrC در باکتری سالمونلا اینفنتیس جدا شده از نمونه های بالینی

سابقه و هدف: اهمیت سلامت گوشت قرمز، مرغ و تخم­ مرغ در تغذیه انسان بسیار زیاد است. یکی از عللی که سلامت فرآورده ­های غذایی طیور را به ­مخاطره می ­اندازد باکتری­ های خانواده انتروباکتریاسه به ­ویژه سالمونلا می ­باشد. هدف از این تحقیق شناسایی ژن­ های بیماری­ زا در باکتری­ های سالمونلا اینفنتیس جدا شده از نمونه­ های مدفوع با روش  PCRچندگانه بود. مواد و روش ­ها: از محیط‌های پیش ­انتخابی و اختصاصی برای جداسازی سالمونلا استفاده شد. به­ منظور جداسازی اولیه از محیط‌های آب پپتونه، راپاپورت، سلنیت سیستئین، مک­ کانگی آگار وXLD  استفاده شد. جهت تأئید تشخیص از تست‌های بیوشیمیایی شامل TSI، اوره، اندول و سیترات، و حرکت استفاده گردید. برای تعیین گروه سالمونلای جدا شده، از کیت پلی­والان سالمونلا استفاده شد و ژن­ های mgtC، spi4R، agfA، invE/A و ttrC در 60 نمونه مورد مطالعه با روش PCR چندگانه بررسی گردید. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که تمام نمونه­ ها دارای 2 ژن mgtC  وttrC  بوده و هیچ کدام از نمونه­ ها مقاومتی نسبت به سفپیم نشان ندادند. از مجموع 60 نمونه سالمونلا، هیچ­ کدام به سفپیم و سفتریاکسون مقاوم نبودند، 8/38 درصد آن­ها به آموکسی­ سیلین، 53 درصد به اریترومایسین و 3/38 درصد به سولفامتوکسازول مقاومت نشان دادند. نتیجه­گیری: در مجموع می­ توان گفت سفپیم به­ عنوان بهترین داروی انتخابی برای درمان ابتلا به سالمونلا اینفنتیس می­ باشد. شناسایی و تایید ژن­ ها در باکتری­ های منطقه می­ تواند در بررسی اپیدمیولوژیکی وسیع، مقاومت­ های آنتی­ بیوتیکی، تولید واکسن، میزان حدت، پیشگیری و درمان نقش داشته و بررسی این ژن­ ها در نمونه ­ها به ­دلیل فراوانی شاخص حدت بسیار اهمیت دارد.